Pisowni polskiej
-
zapis tekstów gwarowych9.10.20089.10.2008Czy w tekście stylizowanym na mowę górali należy ch zamieniać na h? Taką ortografię można znaleźć u Tetmajera (Na skalnym Podhalu), gdzie są brzuhy, hłopy, Hohołów, ciho, phał, rahować, hmury… Czy dotyczy to każdego ch? (Przykładowo Chełmża i Tarchomin w takim tekście byłyby Hełmżą i Tarhominem?).
Jeszcze bardziej tajemnicze jest rozróżnianie przez Tetmajera narratorskiego Dunajca od cytowanego Dónajca, podczas gdy generalnie u zachowuje – jakie jest tego wytłumaczenie? -
zapis x24.12.200424.12.2004Drodzy Eksperci,
serdecznie dziękuję Panu dr. Grzeni za odpowiedź na pytanie o odmianę nazwy CORVETTE. Tym razem chciałam zapytać, jak zachowuje się litera x w odmianie? Czy jest jakaś jednolita zasada, czy też każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie? Np. w nazwach geograficznych w środku wyrazu i na końcu, jak Oxford, Bronx; w nazwiskach, jak Fox.
Pozdrawiam serdecznie
Małgorzata Sulewska -
zaprzeczone zaimki
6.05.20126.05.2012Reguła [174] WSO (https://sjp.pwn.pl/zasady/174-46-5-Przed-zaimkami;629523.html) nakazuje nie z zaimkami pisać rozłącznie. Jednak niektóre z zaimków są używane rzeczownikowo, np. swój, nasi, nasze, tamci (vide Inny słownik języka polskiego PWN), a nie z rzeczownikami piszemy łącznie. Czy należy zatem napisać „Na wierzchu, niestety, nienasze”?
-
z domu Nowak2.09.20122.09.2012Chciałbym zapytać o interpunkcję wyrażenia z domu (w skrócie: z d.), wprowadzającego nazwisko panieńskie. Powinniśmy napisać: Janina Kowalska z domu Nowak czy Janina Kowalska, z domu Nowak, czy może raczej całą informację o nazwisku panieńskim ująć w nawias: Janina Kowalska (z domu Nowak)?
-
zmartwychpowstać8.04.20108.04.2010Szanowni Eksperci!
W pieśni wielkanocnej śpiewa się: „Chrystus zmartwychwstan jest, nam na przykład dan jest, iż mamy zmartwychpowstać, z Panem Bogiem królować, alleluja!”. Taką pisownię spotkałam: „zmartwychpowstać”. Czy rzeczywiście w dawnej polszczyźnie było takie słowo, czy należałoby raczej napisać: „z martwych powstać”?
Z poważaniem
Aleksandra Kowal -
znaki diakrytyczne w nazwach obcych
6.02.20086.02.2008Słownik ortograficzny zaleca pisać Almodóvar, ale Peron, nie Perón; Kodály, ale Kalman, nie Kálmán. Z czego wynika ta nierówność w podejściu do diakrytyki? Dlaczego Bartoka z dawnych wydań zmieniono na Bartóka i Bartok znikł, skoro Kadarowi/Kádárowi „przysługuje” oboczność? Dlaczego znaki diakrytyczne znad a, e, i, u, y można usuwać tylko w przypadku języków słowiańskich (https://sjp.pwn.pl/zasady/71-Zapisywanie-slowianskich-nazw-wlasnych-zawierajacych-swoiste-znaki-lacinskie;629646.html), a nie ma odpowiedniej zasady dla niesłowiańskich? (czyżby „gwałt na oryginale” był lżejszy)?
-
znów nie z imiesłowami21.02.200221.02.2002Tłumaczę terminy marketigowe z angielskiego, m.in uncommitted users, przyznam, że trudno było znaleźć zgrabny polski odpowiednik. Zdecydowaliśmy się na klienci nieprzywiązani (do danej marki/produktu itd.). Czy nie/ przywiązani w tym kontekście piszemy razem czy oddzielnie?
-
Zsa Zsa24.09.200824.09.2008Jak pisać: Zsa Zsa Gabor (za Wikipedią polską, angielską, hiszpańską, niemiecką, francuską, włoską i in.) czy Zsazsa Gábor (za Wikipedią wyłącznie węgierską)? Jeśli wariant Zsa Zsa, to jak to odmieniać? Zsa Zsy?
-
żeń-szeń na co dzień16.02.200316.02.2003Która forma jest poprawna: żeń-szeniowy czy żeńszeniowy?
Czy następująca pisownia jest poprawna: na codzień?
